Προ της απόφασης της ILO οι στρατ. ιατροί τελούσαν υπο καθεστώς ομηρίας.
Αυτό συνέβαινε διότι το κράτος εκινείτο αυθαίρετα, απαιτώντας αποζημιώσεις υπέρογκες για πρόωρη αποστρατεία, τις οποίες τις θεσμοθετούσε περιφρονώντας τις βασικές συνταγματικές αρχές, αλλά ακόμα και τις αρχές της κοινής λογικής.
Η κατάσταση ήταν δυσχερής για τους εξής επιπλέον λόγους:
1.Ότι και να συνέβαινε οι στρατ. ιατροί, ήταν πάντα κατηγορούμενοι λόγω του φυσικού φθόνου απο το σύνολο της στρατ. και πολιτικής κοινότητος…στην Ελλάδα ζούμε….
2.Οι ίδιοι στρατ. ιατροί, λόγω του σοβαρού τους έργου, δεν ήταν σε θέση να ασχοληθούν με την κατοχύρωση της ιδιότητός τους έναντι των απειλών, που φυσικά ήταν και απειλές στο ίδιο το υγειονομικό
Έτσι φτάσαμε στο 2004. Η μακρά περίοδος ειρήνης είχε μετατρέψει το υγειονομικό , αντί του λειτουργικού μάχιμου σώματος που έπρεπε να είναι, σε πεδίον εκμετάλλευσης απο όλους. Ο εξισωτισμός οργίαζε, ο υποβιβασμός κάλπαζε και ήρθε και ο φωτογραφικός νόμος 3257. Και εκει αρχίσαν όλα…η μάλλον τελείωσαν. Αυτό όμως θα αποτελέσει αντικείμενο άλλου άρθρου.
Απο δω και μπρος με την ληφθείσα απόφαση, ως έξοδα εκπαίδευσης , λογίζονται τα έξοδα της σχολής.
Αυτά τα έξοδα έχει το δικαίωμα, να ζητά ως αποζημίωση το κράτος, αναλογικά μειούμενα.
Αυτό σημαίνει ότι αν τα έξοδα εκπαίδευσης είναι 31000, και η υποχρέωση 12 έτη και ο αξκός έχει υπηρετήσει τα 6, τότε χρωστά στο δημόσιο 31000/12 χ 6=15500.
Να σημειωθεί οτι το κράτος εως τώρα ζητούσε τον μισθό του αξκού, επι τον αριθμό των μηνών υπηρεσίας που χρωστούσε…Το δε ποσο αντι να μειωνόταν…αυξανόταν αναλόγως της βαθμολογικής αύξησης…
Απαιτείται άπαντες οι αξκοί με το που αποφοιτούν απο την σχολή, να ζητούν επίσημη βεβαίωση των εξόδων.
Αν λόγω ειδικότητος παραταθεί η υποχρέωση κατά το πέναλτυ των 5 ετων, τοτε η υποχρέωση μετατρέπεται αναλόγως.
Η επόμενη περίπτωση αφορά τους συναδέλφους που έκαναν το σφάλμα να μετεκπαιδευθούν για να φορέσουν μια ακομη αλυσίδα…Το ισχύον καθεστώς απαιτεί, το σύνολο των εξόδων της μετεκπαιδευσης ακόμα και αν παραιτηθείς μια μέρα νωρίτερα απο την λήξη της υποχρέωσης..
Αυτό το άσχετο με την αρχή της αναλογικότητος τέχνασμα , το σκέφτηκε κάποιο νομικό , πολιτικό και σωματικό παχύδερμο…να μην λέμε ονόματα.
Η απόφαση της ILO βάζει τα πράγματα στην θέση τους και το χρωστούμενο ποσό, μειώνεται αναλογικά.
Έχουμε λοιπόν συναδέλφους που έχουν χρεωθεί υπέρογκα ποσά λόγω των αποφάσεων των δικαστηρίων, που με την σειρά τους δεν μπορούσαν παρά να κρίνουν με βάση τα νομοθετήματα.
Τους καλούμε να επανακαταθέσουν τον φάκελο της υπόθεσης τους ώστε να επιτύχουν τις αντίστοιχες μειώσεις.
Υπάρχουν φυσικά και οι συνάδελφοι που θέλουν να συνεχίσουν στις ΕΔ και το επικροτούμε, διότι για το καθεστώς δικαίου εντός τους, αγωνιζόμεθα.
Είναι ξεκάθαρο ότι η εξέλιξη αυτή ευνοεί την αξιοπρεπή άσκηση του λειτουργήματος, ενω ίσως κάποιοι συνειδητοποιήσουν ότι το υγειονομικό είναι μάχιμο σώμα, ειδικά εν όψει των υβριδικών βιολογικών απειλών και σταματήσουν να πιστεύουν ότι είναι μια παροχή για να έχει άνετα γιατρό και σε πρώτη θέση η πεθερά τους, η να κάνουν ψηφοθηρική πολιτική στους αφελείς κατοίκους των απομακρυσμένων περιοχών.
Η Ένωση έχει στηριχθεί στην βοήθεια του δικηγορικού γραφείου του κ Αναστάσιου Δάφνη (τηλ 2103826866). Η συνεργασία με τον κ. Δάφνη αποτελεί μια στρατηγική επιλογή, έτσι ώστε να έχουμε συγκεντρωμένους και υπο έλεγχο τους φακέλους των υποθέσεων. Φυσικά αυτό αποτελεί μια προτροπή και δεν υποχρεώνει κανέναν, αλλά σε περιπτώσεις που συνάδελφοι κατέφυγαν αλλού, είχαμε αποφάσεις που δημιούργησαν κακά νομικά προηγούμενα και τις οποίες ακόμα παλεύουμε να ανατρέψουμε.
Σε επόμενο άρθρο θα γίνει ιστορική αναφορά για την απάτη του 2004, την συμμετοχή πολιτικών, στρατ. ιατρών και μη…αλλά και το ποιος είχε κάτι να κερδίσει απο όλη αυτην την κατάσταση.
ο Ειδικός συνεργάτης της ΕΣΤΙΑ
