Στο κείμενο που ακολουθεί, θα αποτυπωθεί μια εικόνα τόσο νομική όσο και πραγματική σχετικά με το θέμα των συμμετεχόντων σε νομικές προσωπικότητες στην Ελλάδα και τον επί αυτών «έλεγχο» από άλλα Νομικά ή μη πρόσωπα της Ελληνικής Πολιτείας.
Τα παρακάτω αποτελούν απόψεις έγκριτων νομικών του Διοικητικού Δικαίου στο οποίο, ως γνωστόν, ανήκει το Πειθαρχικό Δίκαιο ΟΛΩΝ των Υπουργείων μηδενός εξαιρουμένου – επαναλαμβάνεται: ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ.
Από το 1648 ο Μοντεσκιέ είχε υπογραμμίσει ότι «κάθε άνθρωπος που ασκεί εξουσία τείνει μοιραίως εις κατάχρησιν αυτής.
Προχωρεί μέχρις ότου συναντήσει φραγμούς.
Αυτό ισχύει για ΚΑΘΕ άνθρωπο και για ΚΑΘΕ κράτος, διότι προκύπτει από αυτήν την φύση και του κράτους και του ανθρώπου».
Είναι γεγονός – ιδιαίτερα στα κράτη πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθώς και στα πρώην σοβιετικά – η Διοίκηση να προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους διοικουμένους.
Ουδείς και ποτέ δεν μπορεί ΤΕΛΙΚΑ να λυγίσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα δικαιώματα άμυνας του διοικουμένου (τόσο τα φυσικά όσο και νομικά πρόσωπα) καθώς αυτός έχει τόσο το όπλο της Προηγούμενης Ακρόασης (άρθρο 20 Συντάγματος) για να εκθέσει τις απόψεις του όσο και την Συνταγματική Δικαστική Προστασία – αν θέλει – να επιτεθεί σε αυτόν που σφετερίζεται την θέση του και θέλει «σώνει και καλά» τιμωρήσει ανθρώπους, αγνοώντας διατάξεις νόμου καθώς και του ιδίου του Συντάγματος.
Η Διοίκηση όταν παρανομεί στην πειθαρχική διαδικασία κερδίζει, αφενός ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΟΒΟΣ εντός του συνόλου που ελέγχεται πειθαρχικά και αφετέρου όταν υπάρχει, συν τοις άλλοις και ΑΓΝΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ.
Στην Ελλάδα, το ίδιο το ΣΥΝΤΑΓΜΑ στο άρθρο 12, παρ.1 ορίζει ότι « 1. Oι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνιστούν ενώσεις και μη κερδοσκοπικά σωματεία, τηρώντας τους νόμους, που ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΡΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΔΕΙΑ.
Τι σημαίνει αυτό;
Οι μετέχοντες / ιδρυτικά στελέχη στις ενώσεις τις συνιστούν σύμφωνα με τους Νόμους αλλά δεν απαιτείται προηγούμενη άδεια του εργοδότη τους ή τέλος πάντων των προϊσταμένων τους σε οιονδήποτε φορέα.
Αν ο φορέας κινείται διαφορετικά – δηλαδή αντίθετα από το Σύνταγμα –και ενεργεί είτε με υπερβάλλοντα ζήλο, είτε γιατί προσδοκεί σε ευμενή σχόλια άνωθεν, έρχεται αντιμέτωπος με κυρώσεις από την Πολιτεία.
Συνοψίζοντας, εμείς, ως Ιατροί και δή Στρατιωτικοί, οι οποίοι θεωρούνται από την Ελληνική Κοινωνία η αφρόκρεμα γνώσης και εμπιστοσύνης, που συνέστησαν μια επιστημονική νομική προσωπικότητα προς όφελος της Κοινωνίας, αποτελούμε την επιτομή της Νομιμότητας υπό την Συνταγματική αλλά και Ευρωπαϊκή Προστασία.
Τα προειρημένα στοιχειοθετούνται έπειτα από ληφθείσες πληροφορίες ότι συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, σχετίζονται με τα προεκτεθέντα, οι ενέργειες των οποίων συλλέγονται και παρακολουθούνται για να αντιμετωπισθούν με το προσήκον νομικό, καθ’ολοκληρίαν, οπλοστάσιο της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης, ενώ θα ενημερώνεται και η Ελληνική Κοινωνία / Κοινή Γνώμη, επιστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο την εμπιστοσύνη της και την εκτίμηση με την οποία έχει περιβάλλει έως σήμερα τον Στρατιωτικό Ιατρό.
Στην εικόνα θέματος η είσοδος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
